Ben ík dat?

"Ben ík dat?"

Het is een vraag die ik maar al te vaak hoor. Ik kan er maar niet achter komen of dat nou positief of negatief is, en dat brengt me aan het twijfelen.

Heb ik iets gedaan waardoor de vrouw op de foto niet meer lijkt op de vrouw die nu voor me staat?

Ik denk het niet. De make up past bij haar, dat hebben we tijdens de shoot uitvoerig nagevraagd en gecheckt. We maken er geen poppenkast van. De kleren die ze draagt heeft ze zelf meegenomen - of ze draagt iets uit onze garderobe, maar ook daarbij vragen we altijd of ze het zelf  ook nog wel een beetje leuk vindt. In die zin doen we niet aan 'make overs', een shoot is geen transformatie (ja, het kan natuurlijk wel, als je daarom vraagt, maar dan is het juist de bedoeling dat je er anders uit ziet, toch?)

Dus wat is het dan dat vrouwen niet in zichzelf herkennen? 

Ik heb het al eens eerder geschreven: ik denk dat het komt doordat we onszelf niet goed zien. Of maar heel beperkt. Je hebt een bepaald idee van jezelf in je hoofd en daar hoort een plaatje bij. En ja, natuurlijk pas je dat plaatje af en toe aan aan de omstandigheden. Je weet ook wel dat je er op een luie zondagmorgen in je pyjama anders uitziet dan op het chique feestje de zaterdagavond ervoor. Dat je een heel ander mens bent als je met de kinderen door de speeltuin loopt te sjouwen, vergeleken met de zakenvrouw die op kantoor verschijnt. Maar zoiets weten is nog wel wat anders dan het ook voelen. Laat staan dat er iemand in al die hoedanigheden mooie foto's van je maakt, zodat je het ook nog eens kunt zien. 

Een diamant heeft veel facetten. Een vrouw heeft net zo veel verschillende kanten. Keurig, stoer, speels, romantisch, sexy, zakelijk: al die afzonderlijke dingen bij elkaar, dat ben jij.

Geniet ervan.

Glinster!