Op de foto? Dat is niks voor mij

Gisteravond was het weer eens tijd voor een eerste keer: ik stond met een tafeltje bij de Ladies Night in de bioscoop in Huizen. Super-spannend natuurlijk!

En ik zag je. Niet één keer, maar wel twintig keer. Jij keek wel naar de foto's, maar alleen maar even snel. Alsof je niet echt wilde kijken. Of durfde je niet?

Soms heb ik je even aangesproken, als je net iets te lang keek. 'Kom je ook op de foto?', vroeg ik dan. En jij trok een vies gezicht, haalde afwerend je schouders op en zei: 'nee joh, dat is niks voor mij!'

Eén keer biechtte je op dat je al eens eerder een fotoshoot had gewonnen, maar dat je toen je man en kind naar de studio had gestuurd. Die gingen wel. 'Waarom deed je dat?', vroeg ik, en jij zei dat je heel blij was met de foto's waar ze zo leuk op stonden. Dat snapte ik natuurlijk. 

"Maar denk je niet dat zij ook blij zouden zijn met foto's van jullie allemaal samen? Met foto's van jou?"

Toen viel je even stil. Je begon zelfs te blozen. 

Want natuurlijk is dat waar. Mooie foto's laat je niet alleen maar voor jezelf maken. Er is altijd iemand die op een bepaald moment, nu of later, foto's van jou koestert. Of die wanhopig zoekt naar foto's waar jij op staat, gewoon om nog iets van jou te hebben. Om je te kunnen laten zien, om je bij zich te hebben. 

Dus misschien heb je wel gelijk, en is op de foto gaan niks voor jou. Maar het kan wel een heleboel zijn voor iemand die van je houdt.